Мӯҳлати амали коғази матоъ одатан аз 2 то 3 сол аст. Тамғаҳои қонунии коғази матоъ дар баста санаи истеҳсол ва эътибори онро нишон медиҳанд, ки онро давлат ба таври возеҳ муқаррар кардааст. Дар муҳити хушк ва вентилятсия нигоҳ дошта мешавад, инчунин мӯҳлати эътибораш на бештар аз 3 сол тавсия дода мешавад.
Аммо, вақте ки коғази матоъ кушода мешавад, он ба ҳаво дучор мешавад ва аз ҷониби бактерияҳо аз ҳама самтҳо санҷида мешавад. Барои таъмини бехатарии истифода, коғази матоъ бояд дар давоми 3 моҳ пас аз кушода истифода шавад. Агар шумо ҳамаи онро истифода набаред, боқимондаи матоъро барои тоза кардани шиша, мебел ва ғайра истифода бурдан мумкин аст.
Илова бар ин, худи коғази матоъ каму беш колонияҳои бактериявӣ хоҳад буд, ки пас аз кушода шудан ва тамоси ҳавоӣ, дар муҳити намӣ бактерияҳо зуд афзоиш меёбанд, пас ба истифода бармегарданд, метавонанд ба саломатӣ хатар эҷод кунанд. Хусусан коғази ҳоҷатхона, тамоси мустақим бо узвҳои шахсии махфӣ, истифодаи дарозмуддати коғази матоъӣ метавонад боиси илтиҳоби микотикии гинекологӣ, бемориҳои илтиҳоби коси хурд гардад.
Аз ин рӯ, дар баробари таваҷҷуҳ ба дурустии коғази матоъ, шумо бояд ба муҳити зист ва тарзи истифодабарии онҳо низ таваҷҷӯҳ кунед. Агар шумо дарк кунед, ки коғази матоъ ба афзоиши мӯй оғоз мекунад ё хокаи худро гум мекунад, пас шумо набояд истифода бурдани онро идома диҳед, зеро ин метавонад нишонаи намӣ ё олуда будани коғази матоъ бошад.
Дар маҷмӯъ, иваз кардани коғази матоъ бояд на танҳо аз гузаштани мӯҳлати истифода ё набудани он, балки аз истифода ва ҳолати нигоҳдории он низ вобаста бошад. Ба хотири саломатии худ, тавсия дода мешавад, ки коғази матоъро мунтазам иваз кунед ва муҳити нигоҳдории худро хушк ва тоза нигоҳ доред.
Барои муайян кардани он, ки коғази матоъро иваз кардан лозим аст, шумо метавонед асосан ҷанбаҳои зеринро баррасӣ кунед:
Намуди зоҳирии коғази матоъро мушоҳида кунед: аввал санҷед, ки коғази матоъ зард, ранг ё доғдор аст. Инҳо аломатҳои он мебошанд, ки коғази матоъ намӣ ё олуда шудааст. Инчунин, агар матоъ ба афзоиши мӯй оғоз кунад ё хокаро гум кунад, ин инчунин нишон медиҳад, ки матоъ бад шудааст ва набояд минбаъд истифода шавад.
Матоъро бӯй кунед: Бофтаи муқаррарӣ бояд бӯй надошта бошад ё бӯи ночизи ашёи хом дошта бошад. Агар коғази матоъ бӯи ғафс ё бӯи дигар барорад, ин маънои онро дорад, ки коғази матоъ метавонад бад шудааст ва онро иваз кардан лозим аст.
Муайян кунед, ки матоъ чанд муддат дар истифода аст ва чӣ тавр он кушода шудааст: вақте ки матоъ кушода мешавад, он метавонад ба бактерияҳои ҳавоӣ таъсир расонад. Аз ин рӯ, агар коғази матоъ ба муддати тӯлонитар (зиёда аз 3 моҳ) кушода нигоҳ дошта шуда бошад, тавсия дода мешавад, ки онҳо бо коғази нав иваз карда шаванд, ҳатто агар дар намуди зоҳирии онҳо тағйироти назаррас вуҷуд надошта бошад.
Ба муҳити нигоҳдории коғази матоъ диққат диҳед: коғази матоъ бояд дар ҷои хушк ва шамолкашӣ дур аз нурҳои бевоситаи офтоб нигоҳ дошта шавад. Агар коғази матоъ дар муҳити намнок ё олуда нигоҳ дошта шавад, пас тавсия дода мешавад, ки онҳоро пешакӣ иваз кунед, ҳатто агар онҳо кушода нашуда бошанд ҳам, барои пешгирӣ кардани намӣ ё олудашавии коғази дастӣ.
Дар маҷмӯъ, барои таъмини бехатарӣ ва гигиении коғази матоъ тавсия дода мешавад, ки намуди зоҳирӣ, бӯй ва давомнокии истифодаашон мунтазам тафтиш карда шуда, дар ҳолати зарурӣ бо коғазҳои нав иваз карда шаванд. Дар баробари ин, ба муҳити нигоҳ доштани коғази матоъ ва чӣ гуна истифода бурдани онҳо барои пешгирӣ кардани намӣ ё ифлосшавии коғази матоъ диққат диҳед.
Вақти интишор: 23 август-2024
